Maand: april 2021

Terwijl we bezig zijn om de onderdelen te regelen voor de woning valt het aanslagbiljet van de gemeente op de vloermat. De huizenprijzen zijn enorm gestegen en in ook in Oosterwold heeft dezelfde gekheid toegeslagen. De verkoopprijs van de grond is in Oosterwold de laatste jaren al explosief gestegen. Van 28 euro naar 42 euro per vierkante meter. Daarna in 2019 van 42 naar 74 euro de vierkante meter. De huidige grondprijs ligt op 86 euro per vierkante meter. Ondanks het neoliberale gedachtegoed ten aanzien van Oosterwold wordt op dit moment deze grondprijs in Oosterwold dan ook simpelweg betaald (en meer). En dat terwijl de meeste mensen standaard huizen bouwen die je voordeliger in bijvoorbeeld Nobelhorst zou kunnen realiseren. Voor ons betekent dat uiteraard dat de kavel zelf steeds meer waarde krijgt. Leuk voor de verkoop maar minder leuk als je van plan bent te blijven wonen in Oosterwold. Waar het eerste jaar de WOZ met 8% steeg ten opzichte van het jaar daarvoor hebben we dit jaar een absolute topper. Dit jaar is de WOZ waarde met bijna 62% gestegen in een jaar tijd.

Je rustig stellen dat we in een elitewijk komen te wonen. De vraag is of dat ooit de bedoeling is geweest van de bedenkers van Oosterwold.

Aangezien de wanden gebogen zijn passen er geen standaard ramen in. Toch gebeurt dat wel. Standaard dakramen worden toegepast in de woning. Enige uitzondering zijn de twee hoge raampartijen. Om alles passend te krijgen zijn er speciale kozijnen ontworpen waarop de dakramen bevestigd kunnen worden. Gezien de maatvoeringen problematiek eerst maar eens begonnen om van de vijf kleine ramen een prototype op te bouwen. Dan weten we direkt of het allemaal past.

De afwerkstukken waar het raam in valt zijn kant en klaar. Deze hebben we al een keer in de wand gezet om er zeker van te zijn dat ze passen dus dat stukje kunnen we hier over slaan. Het gaat mij namelijk vooral om de rest van de opbouw. Deze is van binnen naar buiten. Bij gewone dakramen begin je vaak eerst met het raam te plaatsen en daarna de afwerking aan te brengen. Hier gebeurt het precies andersom. De afwerkingsranden vormen namelijk de basis voor de rest van het framewerk waar het dakraam in geplaatst gaat worden. Dit is een op het eerste gezicht wat eigenaardig concept.

Om de afwerkingsranden worden verstevigingsbalken geplaatst welke als drager voor de volgende laag fungeren. Echter meteen blijkt dat de fabriek een uitsparing vergeten is in de bovenste balk. Hierdoor past de balk er helemaal niet. Er zijn vijf van dit type raam en structureel zijn ze alle vijf fout. Dat wordt weer zagen. Aanpassen is iets waar we al niet meer van op kijken.

Links wat is aangeleverd door de fabriek, rechts dan na enig zaag, schuur en beitelwerk wat het resultaat had moeten zijn. Na enig speurwerk blijkt het foutief in de 3D tekening te zitten. Het Dus de fabriek kan hiervan eigenlijk niet schuld krijgen. Gelijk nog maar even gecontrolleerd of dit bij de grotere ramen, die voor beneden bedoeld zijn, wel correct is. Gelukkig blijkt dat het geval.

Nu de balk prima past kunnen we verder. Er wordt een laag isolatie aangebracht.

De isolatie vormt een laag om het dakraam heen. Deze wordt hier als het ware in geklemd. Omdat het materiaal relatief zacht is kun je het raamframe hier straks ook nog engzins in stellen. Op de isolatie zelf kun je het frame van het raam natuurlijk niet bevestigen dus hier komen verstevigings stukken op.

Dat past nu allemaal prima zoals het verder bedoelt was.

Zo zou alles er zonder problemen in moeten kunnen.

We moeten nog wachten op de nieuwe vensterbanken voor de grote ramen. Dan kunnen alle kozijnen erin.

Het blijkt dat de fabriek een pallet vergeten is te leveren om het houtwerk voor de voordeur en schuifpui te kunnen maken. Daar gaan we komende week achteraan. Dat zal men niet leuk vinden want dat zal wel per koerier moeten.

Verder gaan we ook achter de buitenschil aan. Dit zal de woning behoorlijk wind en waterdicht maken. Nadeel is dat uit de offerte is gebleken dat de levertijd enorm is (2 maanden). Alles ligt dus wederom still in afwachting van het houtwerk voor de deur/schuifpui en de buitenschil. Ondertussen zijn we wel begonnen met schuren van het hout. We gaan de (wacht)tijd nuttig gebruiken door alles alvast wat kan in de beits te zetten.

We zijn bezig met de laatste restpuntjes weg te werken van het geleverde hout. Dat kost veel tijd omdat men het niet zo nauw neemt met de maten. Maatvoering is iets wat duidelijk met de bekende franse slag is gebeurt. Vele onderdelen passen op tekening prima maar krijg je door de vele hoeken waaronder de bevestigingen zich bevinden niet zonder meer in elkaar. Ook is men ‘vergeten’ rekening te houden met bouten en moeren, volgorde van montage, dikte van materialen etc.

Om iets simpels aan te geven. Bovenstaand is een stukje van de ondervloer. Houtenframe tussen het metaal ontbreekt en moet je zelf maken. Dat is wel nodig want de beplating die erop rust valt anders naar beneden. Sommige platen passen, andere zijn te small, andere zijn te breed. Verschillen tot 3 cm kom je rustig tegen. Volgens mij ligt de standaard (meter) nog steeds in Parijs maar het lijkt of die weersafhankelijk is geworden 🙂

Je komt ook onderdelen tegen die hetzelfde zouden moeten zijn maar hier lijkt de CNC machine volledig de weg kwijt te zijn geweest. Vormen, hoeken en maten kloppen niet. En de fabriek die het gemaakt heeft is zelf ook verbaasd, Comment est-ce possible? Schijnbaar is de eindcontrole onvoldoende. Kwalitatief is er dus nog wel ruimte voor verbetering. Uit reststukken, maken we nu zelf de onderdelen en omdat alles onder hoeken gezaagd is, ben ik toch blij dat ik destijds in wat gereedschap geinvesteerd heb.

Verder is het redelijk definitief, de leverancier van de woning Bois Courbes et Construction is economisch falliet. De investeerder blijft maar uitstellen en vanwege de ontstane financiele problemen zullen onze leveringen niet meer komen. Op dit moment is het daarom aan ons om informatie te verzamelen en zullen we alles zelf moeten gaan organiseren. Nu hebben we dat eigenlijk al op heel wat momenten in het proces moeten doen dus helemaal nieuw is het niet. Naast de financiele uitdaging komt er ook een stukje marktonderzoek voor de resterende onderdelen bij. Spannende tijden….

Vanwege het mooie weer met hoge termperaturen zijn we toch eerst nog even naar buiten gegaan om de lariks buitenschil te beitsen. Het lichte onbehandelde larikshout heeft nu zijn definitieve kleur gekregen.

Na twee dagen kwasten heb je aan de onderzijde een ander aanzicht.

Daarna weer verder naar binnen en verder met de verdiepingsvloer. De balken waren er al ingezet. Eerst de plafond platen plaatsen. Deze waren vanaf de fabriek op maat gemaakt. Helaas paste deze allemaal niet. Ook hier is de vorm en alle hoeken een probleem met installeren. Maar de zaag is geduldig.

Het resultaat is wederom geweldig.

Na het plaatsen van enkele verstevingsbalken voor de verdiepingsvloer kunnen de platen erop. Ze worden nog even niet vastgeschroefd. De platen zijn eenvoudig te lichtten zodat we er bij kunnen voor installatie en isolatie. De isolatie moet vanuit Frankrijk komen en daar is voor nu (helaas wederom) nog steeds geen zicht op. Het blijft gedoe met de leverancier.

Het eerste stuk ligt er erin. Dat maakt het schuren en beitsen van de binnenzijde en spanten een stuk eenvoudiger 🙂

We zijn op de kozijnen voor de Velux ramen na door het geleverde hout heen. De kozijnen kunnen we door een fabricage probleem nog niet worden geplaatst. Hiervoor wordt nieuw materiaal aangeleverd met de volgende vrachtwagen. Daar moeten we weer op wachten.

Ondertussen gaan we de binnenzijde schuren en beitsen. Dan is dat alvast maar weer gedaan.